Περιεχόμενο
- Αρωνία - μεγάλη ποικιλότητα ποικιλιών
- Μικρότερες άγριες μορφές με φρούτα
- χαρακτηριστικά
- Ποιες ποικιλίες αρρόνια υπάρχουν;
- Συμβουλές & κόλπα
Αρωνία - μεγάλη ποικιλότητα ποικιλιών
Το chokeberry έχει έρθει ήδη πολύ μακριά: προήλθε από τη Βόρεια Αμερική μέσω του Ατλαντικού προς τη Ρωσία - και από εκεί στην Ευρώπη. Το εργοστάσιο είναι τώρα διαθέσιμο σε πολλές διαφορετικές πολιτιστικές μορφές, όλες βασίζονται στα τρία πρωτότυπα άγρια είδη Aronia melanocarpa, Aronia arbutifolia και Aronia prunifolia.
Μικρότερες άγριες μορφές με φρούτα
Οι άγριες μορφές που αναφέρθηκαν αυξάνονται σημαντικά χαμηλότερες, αλλά πιο διακλαδισμένες από τις καλλιεργούμενες αντίστοιχες. Επίσης, τα μούρα της άγριας αρρόνιας είναι μικρότερα και γεύση με γεύση. Αυτό οφείλεται κυρίως στην υψηλότερη συγκέντρωση ταννικού οξέος. Οι καλλιεργημένες μορφές, από την άλλη πλευρά, εκτράφηκαν περισσότερο προς ηπιότερη γεύση. Ειδικά στον Καναδά και τις ΗΠΑ, η ποικιλία Aronia prunifolia είναι ευρέως διαδεδομένη, η οποία είναι βασικά μόνο ένα φυσικό υβρίδιο (δηλαδή, σταυρός) των δύο πιο κοινών ειδών, Aronia melanocarpa και Aronia arbutifolia.
χαρακτηριστικά
Για την καλλιέργεια στον κήπο πάνω από όλα το "μαύρο chokeberry" (Aronia melanocarpa) είναι σημαντικό, από το οποίο υπάρχουν πολλές διαφορετικές ποικιλίες από πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο, μόνο η πλούσια και πολύ ανθεκτική ποικιλία "Hugin" από τη Σουηδία είναι ένας από τους καθαρούς αντιπροσώπους του "μαύρου chokeberry", όλοι οι άλλοι είναι στην πραγματικότητα προϊόντα crossbred. Τα πραγματικά "μαύρα φραγκοστάφυλα" χαρακτηρίζονται από έξι έως δέκα χιλιοστά μεγάλα, γυαλιστερά μαύρα φρούτα και μικρότερα, στενότερα φύλλα. Τα φυτά δεν είναι τριχωτά. Τα υβρίδια, ωστόσο, χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερα φύλλα, φρούτα 1,0 έως 1,5 γραμμάρια σε βάρος και μοβ-μαύρο χρώμα. Επιπλέον, αυτά τα μούρα λάμπουν συγκριτικά λίγο. Οι θάμνοι είναι ελαφρώς τριχωτοί σε αντίθεση με το "μαύρο chokeberry".
Ποιες ποικιλίες αρρόνια υπάρχουν;
1. Hugin - σουηδικό στέλεχος που είναι εξαιρετικά ανθεκτικό και πολύ ανθεκτικό. Ο θάμνος παραμένει αρκετά μικρός και επομένως είναι επίσης κατάλληλος για φύτευση δοχείων σε βεράντα ή μπαλκόνι.
2. Viking - Αυτό το στέλεχος προέρχεται από το κρύο της Φινλανδίας και είναι επίσης πολύ ανθεκτικό. Οι καρποί είναι σχετικά μεγάλοι με βάρος 1,5 γραμμάρια, επιπλέον, είναι μια πολύ κερδοφόρα παραλλαγή.
3. Nero - Αυτή η αρωνία είναι αρχικά από τη Ρωσία. Επί του παρόντος, είναι η πιο παραγωγική και ευρέως καλλιεργημένη ποικιλία. Έχει μεγαλύτερα σμήνη από μοσχάρι και φθάνει σε βάρος φρούτων μεταξύ 1,0 και 1,5 γραμμάρια. Οι καρποί είναι πολύ ζουμεροί και είναι εξαιρετικοί για την παρασκευή μαρμελάδων και ζελέ. Πρόκειται για μια καθυστερημένη ποικιλία ωρίμανσης.
4. Rubina - Αυτή η Αρονία από την Ουγγαρία είναι ένας σταυρός μεταξύ του Βίκινγκ και μιας άλλης ρωσικής ποικιλίας. Το πολύ ψηλό (μέχρι 3,5 μέτρα!) Αφύπνιση θάμνος φέρει πρόωρη ωρίμανση, αρκετά μεγάλα μούρα με βάρος φρούτων μεταξύ 1,2 και 1,8 γραμμάρια.
5. Aron - Αυτή η αρωνία από τη Δανία είναι πλούσια φρουτώδη, αλλά φέρνει πολλά αλλά μικρά φρούτα.
Οι αναφερόμενες ποικιλίες δεν είναι βέβαια πλήρεις, καθώς υπάρχουν πολλές άλλες παραλλαγές από όλες τις πιθανές χώρες. Ωστόσο, όλες οι ποικιλίες έχουν την ίδια γεύση του φρούτου, το οποίο είναι μάλλον ξινό προς γλυκόξινο.
Συμβουλές & κόλπα
Η ποικιλία Nero καλλιεργείται τόσο συχνά χωρίς λόγο: Αυτή η αρωνία είναι ιδιαίτερα παραγωγική με λίγη προσοχή, αλλά καθόλου επιρρεπή σε ασθένειες και προσβολή από παράσιτα. Ο καρπός προστατεύεται από το υψηλό ποσοστό του ταννικού οξέος στο κέλυφος - το οποίο το καθιστά κατάλληλο για έντομα u. α. δεν είναι πολύ ελκυστική.