Περιεχόμενο
- Οι διαφορετικοί τύποι οξιάς
- Υπάρχουν περισσότερα από 240 είδη οξιάς παγκοσμίως
- Πνευματικό βιβλίο και Süntel-Buchen
- Μια μικρή ποικιλία από ποικιλίες οξιάς
- Οι γκαζόν δεν είναι βότσαλα
- Τα μεγάλα δάση οξιάς έχουν σχεδόν φύγει
- Συμβουλές
Η κρεμαστή οξιά είναι ένα συναρπαστικό είδος οξιάς
Οι διαφορετικοί τύποι οξιάς
Η οξιά είναι το πιο κοινό φυλλοβόλο δέντρο στη Γερμανία. Αν και υπάρχουν πολλοί τύποι οξιάς, αυτή η χώρα καλλιεργεί σχεδόν αποκλειστικά την οξιά σε ένα μεγαλύτερο στυλ. Όλοι οι άλλοι τύποι οξιάς έχουν εισαχθεί και δεν απαντώνται στη φύση στη Γερμανία. Αξίζει να γνωρίζετε για τους διάφορους τύπους οξιάς.
Προηγούμενο άρθρο Η οξιά, το φυλλοβόλο δέντρο - ένα προφίλ Επόμενο άρθρο Πώς να φυτέψετε μια οξιά!Υπάρχουν περισσότερα από 240 είδη οξιάς παγκοσμίως
Υπάρχουν περισσότεροι από 240 διαφορετικοί τύποι οξιάς παγκοσμίως. Στη Γερμανία, όμως, παίζει ρόλο μόνο η κοινή ευρωπαϊκή οξιά (Fagus sylvatica) και η ποικιλία της οξιάς οξιάς (Fagus sylvatica f. Purpurea). Περιστασιακά, η οξιά έρχεται πριν. Αυτό δείχνει μέσα από ένα πολύ ξεφτισμένο, ραγισμένο φλοιό.
Πνευματικό βιβλίο και Süntel-Buchen
Δύο ποικιλίες κοινής ευρωπαϊκής οξιάς είναι ιδιαιτέρως διακοσμητικές: η πένθος οξιά (Fagus sylvatica pendula) και η οξυάδα Süntel (φούσκα Fagus sylvatica var. Suentelensis).
Στην κηδεία ή την κρέμονται προσευχή, ο κορμός ανεβαίνει σαν ένα σιντριβάνι, ενώ τα κλαδιά κλίνουν προς τα κάτω. Μπορεί να είναι αρκετά υψηλό, αλλά η κορώνα παραμένει μάλλον μικρή. Τα κηδεία βιβλία είναι πολύ δημοφιλή σε πάρκα και, λόγω του ονόματός τους, επίσης στα νεκροταφεία.
Η οξιά Süntel, που ονομάζεται επίσης Krause οξιά ή παράσιτο οξιά, εμφανίζεται στη νότια Κάτω Σαξονία. Εντυπωσιάζει με την πολύ παραμορφωμένη ανάπτυξη της. Ο κορμός είναι στριμμένος και τα κλαδιά μεγαλώνουν μαζί. Το Süntel-Buchen δεν είναι πολύ υψηλό αλλά πολύ εκτεταμένο. Προσφέρουν εντυπωσιακή θέα, αλλά είναι μάλλον ακατάλληλα για τον κήπο.
Μια μικρή ποικιλία από ποικιλίες οξιάς
Πολλοί από αυτούς τους τύπους οξιάς είναι διαθέσιμοι από εξειδικευμένους λιανοπωλητές. Διαφέρουν κυρίως από το μέγεθος των φύλλων και το χρώμα των φύλλων, περιστασιακά από το χρώμα του φλοιού και τη δομή της στεφάνης. Για τους λαϊκούς, οι διαφορές συχνά είναι ελάχιστα αναγνωρίσιμες.
Αν θέλετε να δημιουργήσετε μια ειδική οξιά στον κήπο, θα πρέπει να κάνετε μια βόλτα σε ένα εξειδικευμένο φυτώριο και να ζητήσετε συμβουλές.
Υπάρχουν χωριουδάκια σε διάφορα μέρη της Γερμανίας, στα οποία τραβιούνται οι πιο ποικίλοι τύποι οξιάς. Εκεί, οι ενδιαφερόμενοι λαμβάνουν πολλές πληροφορίες και μάθουν τι διαφέρουν τα διαφορετικά είδη και ποικιλίες.
Οι γκαζόν δεν είναι βότσαλα
Οι γαγγρίνες δεν θεωρούνται ως οξιές παρά το όνομά τους. Αυτά είναι δέντρα σημύδας, τα οποία, παρόλα αυτά, μπερδεύονται με παρόμοιες μορφές με τις οξιές. Οι διαφορές παρουσιάζονται από το μέγεθος του δέντρου και την υφή των φύλλων.
Τα μεγάλα δάση οξιάς έχουν σχεδόν φύγει
Στο παρελθόν υπήρχαν πολύ μεγάλα δάση οξιάς στη Γερμανία. Η οξιά χρησιμοποιήθηκε με ποικίλους τρόπους, από τη διατροφή των βοοειδών μέσω της ξυλείας μέχρι την κατανάλωση σε περιόδους ανάγκης.
Από το Buchen δημιουργήθηκε το λεγόμενο δασικό γυαλί, το οποίο προέρχεται από την τέφρα και την άμμο από οξιά. Για τις τεράστιες ποσότητες ξύλου οξιάς χρειάστηκαν, έτσι ώστε τα παλιά δάση οξιάς να κόπηκαν και να αντικατασταθούν από κατώτερα είδη ξύλου.
Συμβουλές
Η οξιά αναφέρεται επίσης ως "η μητέρα του δάσους" λόγω της συχνότητας της. Η κατάληξη "sylvatica" έχει την έννοια "από το δάσος".