Περιεχόμενο
- Ελιές - αρωματικές, υγιείς και ευέλικτες
- Πάνω από 1000 διαφορετικές ποικιλίες είναι γνωστές
- Μεγάλος χρόνος συγκομιδής
- Οι μαύρες ελιές είναι πιο αρωματικές
- Πώς να διαφοροποιήσετε βαμμένα από πραγματικές μαύρες ελιές
- Συμβουλές & κόλπα
Ελιές - αρωματικές, υγιείς και ευέλικτες
Τα ελαιόδεντρα ήταν στο σπίτι στη Μεσόγειο για τουλάχιστον 3.000 χρόνια. Το φυτό, γνωστό και ως ελιά, έχει γίνει ένα αναπόσπαστο κομμάτι της κουζίνας και του πολιτισμού των μεσογειακών χωρών, καθώς οι καρποί και το πετρέλαιο που προκύπτει είναι σήμερα ένας σημαντικός οικονομικός παράγοντας, αλλά σε ιστορικές εποχές, τα ελαιόδεντρα έπαιξαν σημαντικό ρόλο, όπως και τα αρχαιολογικά Ευρήματα και γραπτές μαρτυρίες (όπως η Βίβλος) αποδεικνύουν.
Πάνω από 1000 διαφορετικές ποικιλίες είναι γνωστές
Μόνο στην Ευρώπη, είναι γνωστές περισσότερες από 1000 διαφορετικές ποικιλίες ελιάς, από τις οποίες όμως μόνο λίγες έχουν υπερπεριφερειακή οικονομική σημασία. Ο μεγαλύτερος παραγωγός ελιών είναι η Ισπανία, με περίπου 260 ποικιλίες ελιών μόνο. Αυτές περιλαμβάνουν την παχιά κρέμα ματζανίλα ή την αρωματική και αργά ωριμασμένη Hojiblanca. Οι ελιές, ωστόσο, δεν περιορίζονται στην ευρωπαϊκή μεσογειακή περιοχή - δηλαδή. h. στην Ισπανία, την Ιταλία, την Ελλάδα, την Κροατία, το Ισραήλ και, σε μικρότερο βαθμό, τη Γαλλία - αλλά και στην Καλιφόρνια, την Αργεντινή, τη Νότια Αφρική και την Τουρκία.
Μεγάλος χρόνος συγκομιδής
Η περίοδος άνθησης της ελιάς πέφτει στους ανοιξιάτικους μήνες από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο, και τελικά συγκομίστηκε μεταξύ Οκτωβρίου και Φεβρουαρίου. Ο εξαιρετικά μακρύς χρόνος συγκομιδής μπορεί να εξηγηθεί αφενός με την υψηλή απόδοση μιας ελιάς στην καλύτερη ηλικία - μεταξύ 40 και 150 ετών - αφετέρου, όμως, με τους καρπούς που έχουν συγκομιστεί σε διαφορετικούς βαθμούς ωριμότητας. Οι εμπορικώς διαθέσιμες πράσινες ελιές δεν είναι δικές τους ποικιλίες, αλλά μόνο ανώριμα φρούτα. Έχουν πικάντικη γεύση και σταθερότερο πολτό από τις ώριμες, συνήθως μαύρες ή μωβ ελιές.
Οι μαύρες ελιές είναι πιο αρωματικές
Ανάλογα με την ποικιλία, οι ελιές θα γίνουν πιο σκοτεινοί από τον εκτροφέα που γίνονται. Όχι μόνο η σάρκα γίνεται μαύρη, αλλά και ο πυρήνας. Οι βαθιές μαύρες ελιές έχουν μαλακή σάρκα και είναι πολύ πιο αρωματικές από το πράσινο, αλλά λόγω του μεγαλύτερου χρόνου ωρίμανσης είναι επίσης πιο ακριβές. Για να σωθεί η μακρά ωρίμανση στο δέντρο, πολλοί ελαιοκαλλιεργητές καταφεύγουν σε ένα απλό τέχνασμα: βαφίζουν πράσινες (δηλ. Ανώριμες) ελιές με γλουκονικό σίδηρο μαύρο και έτσι εξαπατούν μια ποιότητα που δεν υπάρχει.
Πώς να διαφοροποιήσετε βαμμένα από πραγματικές μαύρες ελιές
Συμβουλές & κόλπα
Οι πράσινες ελιές περιέχουν λιγότερο έλαιο από το μαύρο και είναι επομένως σημαντικά χαμηλότερες σε θερμίδες. Οι πράσινες ελιές περιέχουν περίπου 140 kcal ανά 100 γραμμάρια, μαύρα περίπου 350. Πλούσια σε ακόρεστα λιπαρά οξέα, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία είναι και τα δύο.