Περιεχόμενο
- Υπάρχει κισσός χωρίς ρίζες παράλυσης;
- Ο Ivy αναπτύσσεται αρχικά αργά
- Γιατί ο κισσός αναπτύσσεται χωρίς τις ρίζες του;
- Τα τενδύλια χρειάζονται βοήθεια αναρρίχησης
- Συμβουλές
Ο Ivy εκπαιδεύει πάντα τις κολλητικές ρίζες
Υπάρχει κισσός χωρίς ρίζες παράλυσης;
Ως ορειβάτης, ο κισσός ανεβαίνει σε όλα, τα οποία του προσφέρουν σταθερότητα. Αυτό εξασφαλίζεται από τις προσκολλημένες ρίζες που σχηματίζονται στους νεαρούς βλαστούς. Μερικές φορές, όμως, φαίνεται ότι ο φυτευμένος κισσός μεγαλώνει χωρίς pinnae και ως εκ τούτου πρέπει να συνδεθεί με το χέρι. Οι κολλητικές ρίζες σχηματίζονται μετά από κάποιο χρονικό διάστημα.
Ο Ivy αναπτύσσεται αρχικά αργά
Ο κισσός αναπτύσσεται πολύ αργά τα πρώτα δύο ή μερικές φορές πέντε χρόνια. Οι κοιλότητες φαίνεται να μεγαλώνουν λίγο περισσότερο και δεν έχουν ούτε ρίζες προσκόλλησης, με τις οποίες μπορούν να ανέβουν στον κορμό.
Αυτό είναι φυσιολογικό, επειδή ο κισσός χρειάζεται λίγο χρόνο για να εγκατασταθεί στην περιοχή. Αλλά τότε παίρνει τα πάντα και μεγαλώνει τόσο γρήγορα που μπορείτε να το παρακολουθήσετε.
Γιατί ο κισσός αναπτύσσεται χωρίς τις ρίζες του;
Οι συγκολλητικές ρίζες σχηματίζονται μόνο όταν η βολή ευρίσκεται ακριβώς πάνω στο έδαφος ή ένα βοήθημα αναρρίχησης, όπως ένας τοίχος ή ένας τοίχος. Εάν η βολή δεν έχει προσκόλληση στο υπόστρωμα, οι ρίζες συγκολλητικής ουσίας είναι κλειστές.
Αυτό μπορεί να συμβεί, για παράδειγμα, σε φράκτες αλυσιδωτού συνδέσμου, διότι εδώ τα μάτια είναι πολύ μεγάλα και δεν προσφέρουν το Efeutrieb κανένα κίνητρο να σχηματίσουν κολλητικές ρίζες.
Ακόμη και σε φωτεινούς τοίχους και τοίχους, ο κισσός αρχικά παραμένει χωρίς κολλητικές ρίζες. Ένα φωτεινό φόντο αντανακλά το φως πάρα πολύ και οι βλαστοί κλίνουν μακριά από τον τοίχο. Λόγω της έλλειψης κυκλοφορίας, δεν σχηματίζονται κολλητικές ρίζες.
Τα τενδύλια χρειάζονται βοήθεια αναρρίχησης
Εάν έχετε φυτέψει φρέσκο κισσό, δεν χρειάζεται μόνο ένα βοήθημα αναρρίχησης. Στα πρώτα χρόνια, πρέπει να τον υποστηρίξετε στο τρύπημα, μέχρι να σχηματιστούν επαρκείς ρίζες.
Σε πολύ ομαλή τοιχοποιία συνδέστε το σφιχτά. Ως βάση μπορείτε να χρησιμοποιήσετε απλούς, μεγάλους πόλους μπαμπού ή ξύλινες σχάρες. Όταν τοποθετείτε ένα φράκτη κισσού στο συρματόπλεγμα, περάστε αρχικά τα πηχάκια μέσα από το πλέγμα. Αργότερα, οι βλαστοί βρίσκουν αρκετό κράτημα στα ξυλώδη κλαδιά και έπειτα σχηματίζουν και ρίζες αγκύρωσης.
Συμβουλές
Υπάρχει ένας τύπος κισσού των οποίων οι υποστηρικτές δεν είναι τόσο ισχυροί. Η Hedera hibernica, ιρλανδική κισσός, είναι επομένως ιδιαίτερα κατάλληλη για το πράσινο τοίχους. Αυτή η ποικιλία είναι ευκολότερο να αφαιρεθεί από τα τοιχώματα των σπιτιών αργότερα