Περιεχόμενο
- Κοινές ασθένειες και παράσιτα στο πυκνό ξύλο
- ασθένειες
- Πλαίσιο που πεθαίνει (Cylindrocladium buxicola)
- Πυραμίδα καβουριών (Volutella buxi)
- Πυρκαγιά (Fusarium buxicola)
- Πυξίδα (Puccinia buxi)
- παράσιτα
- Πυγματίδα (Glyphodes perspectalis)
- Ψύλλοι φύλλων φύλλων (Psylla buxi)
- Πυροβόλο ακάθαρτο (Eurytetranychus buxi)
- Συμβουλές
Ο υπολογιστής boxwood προκαλεί μεγάλες ζημιές
Κοινές ασθένειες και παράσιτα στο πυκνό ξύλο
Για αιώνες, το αειθαλές κουφλόξυλο από ευρωπαϊκούς κήπους έχει καταστεί απαραίτητο: το ξύλο φιλικό προς το κόψιμο είναι ιδιαίτερα δημοφιλές ως υψηλός ή χαμηλός φράκτης ή ως χυτευμένο ξύλο. Ειδικά το κοινό κουφούκι (Buxus sempervirens) με τις εκτιμώμενες 60 ποικιλίες μπορεί να βρεθεί σε πολλούς κήπους. Αν και ο θάμνος που αγαπάει τη θερμότητα, ο οποίος μεγαλώνει μέχρι οκτώ μέτρα, είναι σχετικά εύκολος στην φροντίδα και ανθεκτικότητα, είναι επίσης πολύ επιρρεπής σε όλα τα είδη ασθενειών και παρασίτων.
ασθένειες
Όσον αφορά τις ασθένειες, κυριαρχούν τα προβλήματα που προκαλούνται από διαφορετικούς μύκητες, πολλά από τα οποία έχουν αυξηθεί εδώ και μερικά χρόνια, απειλώντας πολύτιμους πληθυσμούς. Η καταπολέμηση είναι συχνά δύσκολη.
Πλαίσιο που πεθαίνει (Cylindrocladium buxicola)
Πιθανώς η πιο επίφοβη ασθένεια του πυγμαχού είναι η πυγμαχία που πεθαίνει από τον μύκητα Cylindrocladium buxicola, ο οποίος αρχικά εκδηλώνεται ως ταχέως αναπτυσσόμενα, σκούρα καφέ σημεία στα φύλλα. Ταυτόχρονα, σχηματίζονται λευκά στρώματα σπορίων στις κάτω πλευρές των φύλλων, τα οποία είναι ένα σαφές σημάδι αναγνώρισης επιπλέον των μαύρων λωρίδων στους βλαστοί. Αργότερα, έρχεται στην πτώση φύλλων και πεθαίνουν από βλαστοί και ολόκληρα τμήματα των φυτών. Πρόληψη της νόσου:
Ιδιαίτερα ευαίσθητα σε αυτή την ασθένεια είναι οι ποικιλίες «Suffruticosa» και «Blue Heinz», αντ 'αυτού μπορείτε να φυτέψετε πιο ανθεκτικές ποικιλίες του μικρού φυλλοβόρου (Buxus microphylla), όπως η δημοφιλής ποικιλία «Faulkner».
Πυραμίδα καβουριών (Volutella buxi)
Με ελαττωματικό κλάδεμα ή με τη χρήση μολυσμένων εργαλείων κήπου και εργαλείων κοπής του μυκητιακού παθογόνου, το Volutella buxi εξαπλώνεται, προκαλώντας τον λεγόμενο καρκίνο του ξύλου. Αναγνωρίζετε μια λοίμωξη
Σε περίπτωση ασθένειας, θα πρέπει να κόψετε την πληγείσα μονάδα βαθιά σε υγιή ξύλα και να απορρίψετε τα μολυσματικά αποκόμματα με τα οικιακά απορρίμματα.
Πυρκαγιά (Fusarium buxicola)
Σε αντίθεση με άλλες μυκητιασικές ασθένειες, η ξυλοκοπτική που προκαλείται από τον μύκητα Fusarium buxicola περιορίζεται συνήθως στα μεμονωμένα μέρη του φυτού. Αυτά τα πρώτα εμφανίζουν έναν κίτρινο αποχρωματισμό και στη συνέχεια πεθαίνουν. Επιπλέον, οι περιοχές σκούρου φλοιού είναι συνήθως ορατές στο φλοιό. Κατά κανόνα, αρκεί να αφαιρεθούν οι πληγείσες περιοχές.
Πυξίδα (Puccinia buxi)
Η σπάνια σκουριά πυγμαχίας επηρεάζει κυρίως τα παλαιότερα αποθέματα της κοινής πυξίδας (Buxus sempervirens). Μια μόλυνση αρχικά παραμένει διακριτική για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς ο αιτιολογικός μύκητας Puccinia buxi αρχικά περιορίζεται στο εσωτερικό του φυτού. Ο ιστός των φύλλων αρχικά δείχνει μόνο την πάχυνση, αλλά το κόκκινο σκουριασμένο, εμφανές ρουλεμάν σπορίων, όμως, μόνο μήνες αργότερα. Εμφανίζονται κυρίως το φθινόπωρο. Τα μολυσμένα μέρη των φυτών είναι εξαιρετικά μολυσματικά και πρέπει να απομακρύνονται και να απορρίπτονται αμέσως.
παράσιτα
Οι φλούδες, τα ακάρεα και οι ψύλλοι που είναι οι χυμοί φύλλων είναι κοινά στο πυκνό ξύλο. Για να αποφευχθεί η μόλυνση, θα πρέπει να εξασφαλίσετε τη βέλτιστη τοποθεσία και τις συνθήκες ανάπτυξης. Οι παράσιτοι αποικίζουν κυρίως αποδυναμωμένα δείγματα. Πολλά από τα ζώα που απαριθμούνται εδώ διαχειμάζουν άμεσα στο φυτό, συνήθως σε μορφή αυγού ή προνύμφης. Είναι επομένως απαραίτητο να μειώσετε την πληγείσα ξυλεία ακόμη και πριν την εκκόλαψη των προνυμφών την άνοιξη. Αυτό πρέπει να γίνει το αργότερο μέχρι τα μέσα Μαΐου.
Πυγματίδα (Glyphodes perspectalis)
Το κωνοφόρο κωνοφόρο που εισάγεται από την Ανατολική Ασία είναι ενεργό εδώ και λίγα μόνο χρόνια, αλλά απειλεί μαζικά το πυκνό ξύλο. Τα φυτά που προκαλούν ζημιά στα φυτά είναι, κυρίως, οι προνύμφες της μικρής πεταλούδας που ζει μόνο λίγες μέρες, οι οποίες τρώνε τα φυτά σε σύντομο χρονικό διάστημα. Καθώς οι πράσινες κάμπιες ζουν μέσα στον θάμνο, μια μόλυνση είναι συχνά πολύ αργά. Ο αγώνας είναι δύσκολος γιατί πολλές γενιές εκκολάπτονται και τα φυτά επιτίθενται ξανά και ξανά ακόμα και μετά από μια επιτυχή θεραπεία. Τα ακόλουθα μέτρα έχουν αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικά:
Το ξεσκόνισμα ολόκληρου του φυτού με ασβέστη φύκια δείχνει καλά αποτελέσματα βραχυπρόθεσμα.
Ψύλλοι φύλλων φύλλων (Psylla buxi)
Αν τα νεαρά φύλλα είναι τοποθετημένα σε βυθιζόμενες άκρες - το λεγόμενο "κουτάλι" - αυτό είναι ένα τυπικό χαρακτηριστικό της προσβολής από τους συχνούς ψύλλους φύλλων πυγμαχίας. Οι ενήλικες βάζουν τα αυγά τους το καλοκαίρι στα φύλλα του πυκνού ξύλου, όπου ξεχειμωνιάζουν και εκκολάπτονται από τις προνύμφες την άνοιξη. Σε περίπτωση μόλυνσης, τα τμήματα των φυτών που έχουν προσβληθεί πρέπει να αποκόπτονται στα τέλη του καλοκαιριού ή το φθινόπωρο.
Πυροβόλο ακάθαρτο (Eurytetranychus buxi)
Το ακάρι αράχνης, που εμφανίζεται και πριν από λίγα χρόνια, εμφανίζεται μόνο σε ξηρά και ζεστά καλοκαίρια. Αντιμετωπίζει καλά τα αρπακτικά ακάρεα καθώς και τα παρασκευάσματα με βάση το έλαιο ή το κραμβέλαιο. Οι σαφώς αναγνωρίσιμες, κιτρινωπές χολές στα φύλλα, ωστόσο, αποτελούν χαρακτηριστικό της μολύνσεως με το ακάθαρτο άκαρι (Monarthropalpus buxi), στο οποίο πρέπει να γίνει ένα ισχυρό κλάδεμα την άνοιξη.
Συμβουλές
Για να εξοικονομήσετε τον εαυτό σας το πρόβλημα των ασθενειών και των παρασίτων, μπορείτε να επιλέξετε αντί για το πυκνό ξύλο και παρόμοια φυτά, όπως το κριθάρι ή το ιδιωτικό ως υποκατάστατο.