Περιεχόμενο
- Προχωρώντας στην αειφορία ή ποιος σπόρος παίρνω μόνο;
- Υβριδικά έναντι ανθεκτικών σε σπέρμα ειδών
- Πού πηγαίνει η τάση στην παραγωγή σπόρων;
- Επίσημη αποτροπή της χρήσης ποικιλιών ανθεκτικών στο σπέρμα
- Ο σπόρος είναι κοινή ιδιοκτησία!
Οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι δεν συζητούνται βίαια χωρίς λόγο
Προχωρώντας στην αειφορία ή ποιος σπόρος παίρνω μόνο;
Το θέμα του τόπου από τον οποίο προέρχεται ο σπόρος μας, πώς εκτράφηκε και τι κάνει στα φυτικά και λουλουδιασμένα κρεβάτια μας, κινείται όλο και περισσότεροι καλλιεργητές αναψυχής. Πολύ σωστά, όπως νομίζουμε, διότι ο οποίος ακολουθεί τις συζητήσεις για λίγο, έρχεται αρκετά γρήγορα σε όρους όπως οι σπόροι χωρίς ΓΤ, οι παλιές ποικιλίες, οι υβριδικοί σπόροι και ο άσχημα χτυπημένος στους αρνητικούς τίτλους της εταιρείας Monsanto.
Ακριβώς μια υπενθύμιση για το τι πρέπει να ονομάσουμε υβριδικές ποικιλίες σπόρων, που ονομάζονται επίσης υβρίδια: Τα διαφορετικά είδη παράγονται με μεγάλη προσπάθεια και μέθοδοι γενετικής μηχανικής, έτσι ώστε τελικά με τη διασταύρωση να φτάσει στις επιθυμητές ιδιότητες όπως μέγεθος, αντίσταση, χρώμα και σχήμα ενισχύονται και σε αρκετές γενιές. Τέλος, πρέπει να διασταυρωθούν δύο αλληλένδετες γραμμές μεταξύ τους για να αποκτήσουν στο τέλος το πρώτο κλάδο των κλάδων - που ονομάζεται F1. Τι βγαίνει από αυτό;
Υβριδικά έναντι ανθεκτικών σε σπέρμα ειδών
Τα φυτά που ξυπνούν με αυτόν τον τρόπο είναι ιδιαίτερα έντονα, φαίνονται ομοιόμορφα, αλλά με την υψηλή αντοχή τους και τις διαχειρίσιμες απώλειες. Ωστόσο, το "υβριδικό αποτέλεσμα" φέρνει μαζί του ένα καθοριστικό μειονέκτημα: ήδη εξατμίζεται στην επόμενη γενιά, έτσι ώστε από τη συγκομιδή που έχει κερδίσει ο ίδιος ο σπόρος να είναι πρακτικά μη χρησιμοποιήσιμος, καθώς η δύναμη των σπόρων λείπει. Είναι διαφορετικό με τους επαναχρησιμοποιούμενους σπόρους, οι οποίοι μπορούν να πολλαπλασιαστούν με συμβατικές μεθόδους όπως η επικονίαση των εντόμων ενώ διατηρούν τα ειδικά χαρακτηριστικά της ποικιλίας. Τα τραβηγμένα νεαρά φυτά έτσι είναι εκατό τοις εκατό παρόμοια με τα μητρικά τους φυτά, όχι μόνο στην εμφάνιση και τις ιδιότητες, αλλά και στη γεύση.
Πού πηγαίνει η τάση στην παραγωγή σπόρων;
Από τις αρχές του 20ου αιώνα πολύ σαφώς προς την εκβιομηχάνιση. Μεγάλες εταιρείες έχουν αγοράσει σχεδόν εντελώς τους μικρότερους φυτοκαλλιεργητές, έτσι ώστε σήμερα σε όλο τον κόσμο, το 75% των σπόρων παράγονται και διατίθενται στο εμπόριο από δέκα πολυεθνικές εταιρείες, πέντε εκ των οποίων προέρχονται από τη χημική βιομηχανία (!). Η προσφορά ποικιλιών ανθεκτικών σε σπόρους είναι όλο και περισσότερο. Πολλά λαχανικά είναι πλέον διαθέσιμα μόνο ως υβρίδιο και αυτό ισχύει και για τα ακριβά βιολογικά λαχανικά. Οι κηπουροί χόμπι δεν αναπτύσσονται πλέον καθόλου, είναι επομένως εντελώς ίδιοι με εκείνους της βιομηχανικής γεωργίας - ακριβώς εμφιαλωμένοι σε μικρότερους σάκους.
Επίσημη αποτροπή της χρήσης ποικιλιών ανθεκτικών στο σπέρμα
Όπως και αν όλα αυτά δεν ήταν αρκετά, οι εταιρείες εξασφάλισαν αποκλειστικά δικαιώματα εκμετάλλευσης που απαγορεύουν την αναπαραγωγή, ακόμη και αν οι αγρότες θέλουν να πουλήσουν ή να ανταλλάξουν σπόρους από τη συγκομιδή τους. Το εμπόριο των σπόρων προς σπορά ελέγχεται από το κράτος, έτσι ώστε να μπορούν να διατίθενται στην αγορά μόνο οι βιομηχανικές και οι επίσημα εγκεκριμένες ποικιλίες. Με τεχνολογίες γενετικής μηχανικής και τερματισμού, η βιομηχανία επιτυγχάνει ότι τα φυτά δεν μπορούν πλέον να βλαστήσουν σπόρους (ο ΟΗΕ δυστυχώς απαγόρευσε μόνο προσωρινά).
Ο σπόρος είναι κοινή ιδιοκτησία!
Λέει το πείραμα e. V ως μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες βιολογικών σπόρων στη Γερμανία και παρακίνησε να χρησιμοποιεί μόνο σπόρους χωρίς ΓΤΟ. Ωστόσο, ακόμη και το πολύ ευρύ φάσμα του εσωτερικού ηλεκτρονικού καταστήματος δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι οι αποκαλούμενες "παλιές" ποικιλίες, που έχουν φυτευτεί με επιτυχία εδώ και δεκαετίες στους κήπους του σπιτιού μας, δεν είναι πλέον εγκεκριμένες για κανένα σκοπό και συνεπώς δεν πρέπει να αποτελούν αντικείμενο επίσημης διαπραγμάτευσης. Φυσικά, το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες κήπων στην ευρωπαϊκή τους χωματίδα εξακολουθούν να έχουν την κυριαρχία στην καλλιέργεια των «απαγορευμένων φυτών» για να αποφασίσουν μόνοι τους. Ως εκ τούτου, για να καταλήξουμε σε αυτό το θέμα από εμάς κάποιες συστάσεις για την αγορά χωρίς ΓΤ καθαρών βιολογικών σπόρων: