Περιεχόμενο
- Ελιά - Αρχαίο καλλιεργημένο φυτό με μεγάλη ποικιλία ποικιλιών
- Διάκριση μεταξύ επιτραπέζιων και ελαιολάδων
- Ισπανικές ποικιλίες ελιάς
- Οι κύριες ισπανικές ποικιλίες
- Ιταλικές ποικιλίες ελιάς
- Ελληνικές ποικιλίες ελιάς
- Άλλες περιοχές καλλιέργειας
- Συμβουλές & κόλπα
Ελιά - Αρχαίο καλλιεργημένο φυτό με μεγάλη ποικιλία ποικιλιών
Το ελαιόδεντρο έχει καλλιεργηθεί από την τέταρτη χιλιετία π.Χ., όπως αποδεικνύεται από πολυάριθμες αρχαιολογικές έρευνες στην περιοχή της Μεσογείου. Η καλλιέργεια είχε (και εξακολουθεί να έχει) μεγάλη οικονομική σημασία για τις πολύ διαφορετικές περιοχές. Εκτιμάται ότι υπάρχουν πάνω από 1000 διαφορετικές ποικιλίες ελιάς, με μεγάλο αριθμό που διανέμεται μόνο τοπικά - δηλαδή, περιορίζεται σε μεμονωμένα χωριά.
Διάκριση μεταξύ επιτραπέζιων και ελαιολάδων
Κατά κανόνα, οι ελιές χωρίζονται σε τύπους τραπεζιών και πετρελαίου. Οι επιτραπέζιες ελιές προορίζονται για κατανάλωση και έχουν όσο το δυνατόν μικρό πυρήνα, ενώ τα έλαια εκτρέφονται σε υψηλή περιεκτικότητα σε λάδι. Όλες οι ποικιλίες είναι ώριμες αλλά μαύρες, οι πράσινες ελιές συγκομίζονται μόνο πριν από την τελική ωριμότητα. Οι ελιές αναπτύσσονται σε όλη τη Μεσόγειο, αλλά και στην Καλιφόρνια, την Αργεντινή, τη Νότιο Αφρική και την Αυστραλία Το εργοστάσιο προτιμά ένα ξηρό, μεσογειακό κλίμα, το οποίο δεν πρέπει ούτε να είναι πολύ κρύο ούτε πολύ ζεστό.
Ισπανικές ποικιλίες ελιάς
Η Ισπανία είναι μακράν ο μεγαλύτερος παραγωγός ελιών, μόνο από την περιοχή αυτή υπάρχουν περίπου 200 έως 250 διαφορετικές ποικιλίες ελιάς που είναι γνωστές.
Οι κύριες ισπανικές ποικιλίες
Οι σημαντικότερες εδώδιμες ελιές είναι οι ελιές Gordal, Hojiblanca και Manzanilla. Λόγω του μεγέθους και της ήπιας γεύσης τους, τα φρούτα "Gordal" είναι επίσης εμπορικά διαθέσιμα ως "Βασίλισσα Ελιάς" ή "Jumbo Olive". Οι ελιές μαντζανίλα είναι επίσης πολύ μεγάλες, όπως υποδηλώνει το όνομά τους ("μικρό μήλο"). Οι ελιές της ποικιλίας "Hojiblanca" προέρχονται από την ηλιόλουστη Ανδαλουσία και μπορεί να μην λείπουν εκεί σε οποιαδήποτε πλάκα τάπας.
Ιταλικές ποικιλίες ελιάς
Μια ακόμη μεγαλύτερη ποικιλία ποικιλιών από ό, τι στην Ισπανία, υπάρχουν ακόμα στην Ιταλία, εδώ είναι περίπου 440 διαφορετικές ελιές γνωστές. Διαφέρουν στην εμφάνιση, το μέγεθος και τη γεύση. Στη Σικελία, για παράδειγμα, εκτρέφονται "Frantoio", "Leccio" ή "Cipressino". Στη βορειοδυτική ιταλική παράκτια περιοχή της Λιγουρίας, από την άλλη πλευρά, η "Taggiasca" είναι στο σπίτι. Η ποικιλία χαρακτηρίζεται από μια λεπτή μυρωδιά ελιάς με μια ήπια γεύση φρούτων. Η επίγευση αμυγδάλων και κουκουνάρι είναι ήπια. Από την περιοχή της Απουλίας προέρχονται οι ποικιλίες ελιάς "Coratina" και "Ogliorola".
Ελληνικές ποικιλίες ελιάς
Η Ελλάδα δεν θεωρείται μόνο το σπίτι της δημοκρατίας, αλλά και η χώρα προέλευσης της καλλιεργημένης καλλιέργειας ελαιολάδου. Πριν από πολλά χρόνια οι Σουμέριοι έφεραν πιθανώς την άγρια ελιά στη Μεσόγειο, έτσι οι Έλληνες αύξησαν την καλλιέργεια του πετρελαίου σε παραγωγική καλλιέργεια. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν περίπου 20 εκατομμύρια ελαιόδεντρα στην Κρήτη μόνο. Οι δημοφιλείς ελληνικές ποικιλίες ελιάς είναι η πολύ αρωματική Καλαμάτα, η Κονσέρβολη και η πετρελαϊκή ποικιλία Κορωνέικη, του οποίου το λάδι έχει ένα λεπτό, αρμονικό άρωμα και μια ελαφριά γεύση λεμονιού.
Άλλες περιοχές καλλιέργειας
Από τη νότια Γαλλία έρχεται ο τύπος πετρελαίου "Cailletier" του οποίου το λάδι έχει μια φρέσκια, λεπτή γεύση από καρύδια. Όπως και ο "Αγλανδού", αυτοεπιβάλλει. Παρεμπιπτόντως, ο "Αγλανδού" ανέχεται τον ελαφρύ παγετό πολύ καλά. Από την Τουρκία έρχονται οι ποικιλίες "Edremit" και "Gemlik", οι οποίες μεταποιούνται κυρίως σε πετρέλαιο. Άλλες ποικιλίες ελιάς προέρχονται από τη Βόρεια Αφρική, με την Τυνησία να είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Κροατίας, της Συρίας και του Ισραήλ. Οι φυτείες έξω από την περιοχή της Μεσογείου δεν είναι οι δικές τους ποικιλίες αλλά μόνο οι εξαγωγές.
Συμβουλές & κόλπα
Το απαριθμημένο έλαιο και οι βρώσιμες ελιές συνδέονται με πολλά άγρια είδη ή υποείδη. Για την εκτροφή ενός μπονσάι η ελιά είναι ιδιαίτερα η άγρια ελιά, και ο Oleaster (Olea europaea ssp. Sylvestris). Αυτό το δέντρο ή ο θάμνος έχει μια γραφική, κοκκινωπή εμφάνιση.