Περιεχόμενο
- Πραγματική λεβάντα - θρίαμβος αρωματικού βοτάνου
- Βοτανικό προφίλ
- Αρχική και εξαπλωθεί
- Ειδικές ποικιλίες
- Συστατικά και γεύση
- Ιστορική χρήση
- Συμβουλές & κόλπα
Πραγματική λεβάντα - θρίαμβος αρωματικού βοτάνου
Η λεβάντα (Lavandula angustifolia), επίσης δημοφιλής ως Μεγάλη ή True Speik, Pointed Spoon ή Spieke, είναι ιδιαίτερα βραβευμένη για το αρωματικό της άρωμα και τα όμορφα λουλούδια. Ωστόσο, το φυτό μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την γεύση πολλών πιάτων (π.χ. αρνί) ή ως αρωματικό πρόσθετο λουτρού.
Βοτανικό προφίλ
Η λεβάντα ανήκει στην οικογένεια δυόσμου (Lamiaceae). Η τάφρο του φτάνει βαθιά μέσα στο έδαφος. Το φυτό σχηματίζει ένα διακλαδισμένο μισό θάμνο ύψους 30 έως 60 εκατοστών, των οποίων τα παλαιότερα κλαδιά κατέρχονται. Οι νεαροί βλαστοί, ωστόσο, είναι γκρίζο-πράσινο χρώμα και τετράγωνο. Η λεβάντα έχει επιμήκη, στενά βελόνα φύλλα με ασημένιο γκρι χρώμα. Αυτό το χρώμα φύλλων αποτελεί ένδειξη της μεσογειακής προέλευσης της λεβάντας, επειδή χρησιμεύει ως αντηλιακό - παρόμοιο με τα εξ ίσου ασημί χρώματος φύλλα της ελιάς. Σε μεγάλους μίσχους εμφανίζονται από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο, τα αρωματικά μπλε ή μοβ λουλούδια αιχμές.
Αρχική και εξαπλωθεί
Η λεβάντα προέρχεται από τις χώρες της Μεσογείου της Νότιας Ευρώπης, όπου αναπτύσσεται άγρια σε βραχώδεις και ξηρές πλαγιές. Οι μοναχοί της Βενεδικτίνης κάποτε έφεραν το βότανο πάνω από τις Άλπεις, σήμερα είναι ντόπιο ως αρωματικό και φαρμακευτικό φυτό σε πολλούς κήπους στη Δυτική και Βόρεια Ευρώπη. Η γη της λεβάντας είναι ιδιαίτερα γνωστή στη γαλλική Προβηγκία, όπου κάθε χρόνο στο ύψος της ανθοφορίας της, ένα μπλε και μοβ χαλί λουλουδιών καλύπτει το τοπίο.
Ειδικές ποικιλίες
Η πραγματική λεβάντα διατίθεται σε διαφορετικές ποικιλίες και χρώματα:
Συστατικά και γεύση
Πάνω απ 'όλα, το φυτό περιέχει πολλά αιθέρια έλαια. Επιπλέον, υπάρχουν τανίνες και πικρές ουσίες, φλαβονοειδή, κουμαρίνες και ροσμαρινικό οξύ. Η λεβάντα έχει μια ηρεμιστική, κράμπες και νευρική ενίσχυση. Το αρωματικό βότανο έχει ένα γνωστό φρέσκο άρωμα πικάντικο. Το γεύση λίγο πικρό-πικρό, παρόμοιο με δεντρολίβανο. Οι νεαροί βλαστοί φύλλων είναι κατάλληλοι ως ειδικό μπαχαρικό για ψάρι, πουλερικά, στιφάδο, προβάτου, σούπες και σάλτσες.
Ιστορική χρήση
Αν και η λεβάντα είναι εγγενής στις μεσογειακές χώρες, δεν έχει παίξει ιδιαίτερο ιατρικό ρόλο στην αρχαιότητα. Το όνομά του προέρχεται από τη λατινική λέξη για "πλύση", "λάβαρα", καθώς οι καθαροί Ρωμαίοι αρωματίζουν το νερό του μπάνιου τους με αυτό το βότανο. Μόνο στην άλλη πλευρά των Άλπεων η λεβάντα έφτασε στη φήμη της, όπου έγινε ένα πολύτιμο βότανο σε διάφορους κήπους μοναστηριών και εξοχικών σπιτιών. Τους τελευταίους αιώνες, η λεβάντα θεωρείται μια μορφή προστασίας από μολυσματικές ασθένειες, όπως το άρωμά της, το οποίο κράτησε τις ψείρες που μεταδίδουν ασθένειες.
Συμβουλές & κόλπα
Από τα αρχαία χρόνια αποξηραμένα ανθοδέσμες λεβάντας τοποθετούνται στο ντουλάπι λινό. Δεν απλώς διαδίδουν το άρωμά τους εκεί, οδηγούν επίσης τους σκώρους.
IJA